Pravoslavni sveštenik, borac protiv nacizma i fašizna, i vođa Dinarske četničke divizije Momčilo Đujić, rođen je 27. februara 1907. u Kraljevini Dalmaciji koja je tada teritorijalno pripadala Austrougarskoj monarhiji.
Bio je najstariji od petero dece Rade Đujića i Ljubice, rođene Miloš. Momčilova majka je htela sina da nazove Simo, po njenom bratu, ali se njegovom ocu to ime nije dopalo. Pošto je u Dalmaciji oduvek bila aktuelna srpska epska poezija koja se guslala i svirala uz diple, Rade je odlučio je da sinu da ime po vojvodi Momčilu, ujaku kraljevića Marka Mrnjavčevića.
Po završetku osnovne škole upisuje i završava nižu gimaziju u Kninu, a potom i višu u Šibeniku. Potom odlazi u Sremske Karlovce i završava pravoslavnu Bogosloviju. Kada je završio školovanje dobija parohiju u selu Strmica u blizini Kovačića i Knina. Ubrzo po povratku u Knin ženi se Zorkom Dobrijević Jundžić iz Bosanskog Grahova, imali su troje dece, dva sina, Sinišu i Radomira i ćerku Radojku.
Nakon ubistva kralja Aleksandra u Marseju, sveštenik Momčilo Đujić stupa u kontakt sa generalom Dražom Mihailovićem. To se posebno ticalo ljudi u Hrvatskoj jer su ubistvo organizovale ustaše i makedonski pokret VMRO. Nedugo zatim se sastao sa Kostom Pećancem i polako počinje da okuplja Srbe iz Dalmatinske zagore u organiziaciju Dinarska četnička divizija. Zbog svojih sposobnosti i načina govora lokalni Srbi su ga zvali Pop Vatra.
Kako bi sačuvao lokalno stanovništvo od ustaških napada sveštenik Đujić se odlučuje na neki obilik saradnje Italijanima zato što nisu sprovodili masovna ubistva. Po svedočenjima lokalnih Srba, Italijani su više puta sprečavali upade Ustaša u srpska sela zbog saradnje sa četnicima njegovim četnicima.
Nakon pada Italije Đujićeva moć nad teritorijom polako nestaje, 1945. napušta okupiranu terotoriju i odlazi u logor u Italiju. Posle završetka rata živeo je u Parizu, zatim se seli u Ameriku. Po dolasku u Ameriku organizuje srpska četnička udruženja.
Prema rečima predsednika nekadašnje Republike Srpske Krajine, Milana Babića, pred Međunarodnim krivičnim sudom za bivšu Jugoslaviju u Hagu, Đujić je finansijski podržavao Srpsku Krajinu tokom njenog postojanja.
Vojvoda Momčilo Đujić je preminuo 11. septembra 1999. u bolnici u San Dijegu u 92. godini. Iza sebe je ostavio troje dece, dve unuke, četvoro praunučadi, brata, Boška Đujića, i sestru, Ilinku Đujić.
Pogledi su napravili film kao uspomenu na vojvodu Momčila Đujića:
IZVOR: YT / Pogledi
BORČA: DEVOJČICU IZUJEDAO PAS
Autor: Redportal.rs