Ljudi koju su bili inficirani COVID-19 i uspešno se oporavili od bolesti, imaju značajno smanjene kognitivne sposobnosti, tj. inteligenciju - sudeći prema velikoj studiji čiji su rezultati objavljeni u EClinical Medicine. Studija takođe ukazuje na sve veću listu dugotrajnih posledica koronavirusa koji ostavlja u telu i u mozgu. Svi podaci ukazuju da bi se što pre morala pokrenuti opsežna istraživanja koja bi ih sve temeljno popisala.
Studija je rađena na Imperijalnom koledžu u Londonu i uključivala je 81.337 ljudi koji su svi polagali veliki test inteligencije (tačnije Great British Intelegence Test). Test je klinički validiran, kognitivni test koji uključuje seriju kratkih testova mozga, kao i upitnik koji mora da se popuni.
Od navedenih 81.337 ljudi, nekima je potvrđena zaraza testiranjem, neki su bili hospitalizovani, dok je određen broj imao teške oblike oboljenja. Rezultati rađeni da bi se odredila njihova kognitivna sposobnost, koja se potom upoređivala sa opštim podacima u cilju utvrđivanja postojanja defekata izazvanih COVID-19.
Nakon što su ufaktorisani elementi poput godine, pol, obrazovanje i jezik, istraživači su otkrili pad u kognitivnim sposobnostima kod ljudi koji su preležali COVID-19 - sa tendencijom da padovi budu sve veći kako je teži tip oboljenja preležan.
Iako može biti više razloga za ovakve rezultate, istraživači su detaljno pregledali sve sporedne faktore koji bi negativno mogli da utiču na rezultat. Uključujući i sve prethodne bolesti i COVID-19 simptome. U svim slučajevima dodatni faktori NISU menjali rezultate. Kako objašnjava Adam Hampšir, glavni istraživač i autor studije:
Ovo više nije samo pitanje o dugoj bolesti od kovida, studija upoređuje i sve ljude koji su imali kovid i one koji nisu imali, nezavisno od simptoma. Jer je veliki broj ljudi prijavio da su preležali COVID-19, ali čak 25% njih i dalje ima simptome. Deficiti u kognitivnim sposobnostima su ostali nezavisno od toga da li su simptomi ostali ili ne i nisu zavisili od toga koliko je vremena prošlo od kada je COVID-19 preležan.. Sve navedeno ukazuje na dugotrajni efekat, tj. digotrajnu posledicu od infekcije koronavirusom.
Takođe, sami deficiti nisu minimalni nimalo - zapravo su ogromni. Oni koji su bili na respiratoru imali su drastično veći deficit od onih koji nisu (0.47 naspram 0.27). Na primer, kognitivni deficit čoveka koji je preživeo moždani udar je u proseku 0.24, dok je deficit osoba koje imaju problema sa učenjem i pamćenjem 0.39.
Najveći problem ljudi koji su preležali COVID-19 je bio rezonovanje, rešavanje problema, spatialno planiranje kao i detektovanje cilja (u planiranju). Sve to se uklapa u prethodne izveštaje o problemima u razmišljanju, koje su prijavili pacijenti, tačnije određenu vrstu usporenosti kao da su u magli (zato su ga i doktori nazvali moždana magla tj. brain fog).
Iako impresivna studija, oprezno se moramo voditi ovim podacima jer i dalje ima dosta stvari koje su ostale nejasne. Međutim, studija jasno pokazuje da postoji drastičan i negativan uticaj na pacijente svih godišnjih doba i njeni podaci zahtevaju detaljnu i sveobuhvatnu istragu u posledice bolesti COVID-19.
Autor: redportal.rs
