Izgradnju Stounhendža pre 5.000 godina svi naučnici su smatrali za jedan od najvećih arhitektonskih i inženjerskih poduhvata celokupnog perioda neolita. Međutim, prema novim saznanjima, cela struktura datira iz još ranijeg perioda i sa potpuno druge lokacije. 🤯
Podaci objavljeni u žurnalu Antiquity pokazuju da su praistorijski ljudi prvo podigli skoro identičan spomenik, sa bar nekolicinom istih stubova koji sada čine Stounhendž, u Velsu. Kasnije je taj isti spomenik pomeren na sadašnju lokaciju u jugoistočnoj Engleskoj.
Istraživači su odavno dešifrovali geološko poreklo blokova kamena i locirali je u brdima Preseli u Velsu. Ali 2015. godine naučnici su otkrili fosilizovane ostatke ljuski lešnika dok su upravo pretraživali brda Preseli. Ti ostaci su najverovatnije bili hrana kopačima kamena. Hemijskim analizama ljuski došlo se do posrednih dokaza da su kameni blokovi isklesani čak 400 godina pre nego što je sam Stounhendž izgrađen. 🤯
Prethodne studije su postavljale različite teorije na koji način je korišćeno kamenje pre transporta na sadašnju lokaciju. Međutim, najnovija istraživanja su otkrila ostatke kamenog kruga samo 3 milje od lokacije kamenoloma i po veličini se apsolutno poklapa sa Stounhendžom. Njegov prečnik od skoro 110 metara je identičan onom originalnom u Stounhedžu (pre nego što su ljudi počeli da ga menjaju) i (kao i Stounhendž) savršeno je bio pozicioniran da prati letnju dugodnevicu i zimsku kratkodnevicu.
Tokom iskopavanja oko lokaliteta u blizini kamenoloma 2017. i 2018. godine otkrivena su još 4 kamena bloka slična onima u Stounhendžu. Pored njih, pronađene su i jame, koje su služile kao baza blokovima.
Tajna lika praistorijskih Venera 🧐
Prema širim arheološkim podacima za region Velsa, čini se da su ljudi obrađivali zemlju i živeli pored obale milenijumima pre nego što su rastavili spomenik oko 3000. godine p. n. e. Nakon toga, sva aktivnost opada u ovoj oblasti. Niko ne zna sa sigurnošću zašto su ljudi napustili region, ali je vrlo moguće da su migrirajuće grupe ljudi (koje su se zaputile ka onom delu Britanskih ostrva koji je sada Engleska) ponele spomenik sa sobom iz kulturnih i religijskih razloga.
U prilog toj tvrdnji idu i analize skeleta ljudi sahranjenih u Stounhendžu; veliki broj njih je poreklom takođe iz Velsa. Sa druge strane, tek deo kamenih blokova sa sigurnošću možemo povezati sa lokalitetom u Velsu.
Vrlo je moguće da su i ostali iskorišćeni sa drugih spomenika - koje još nismo otkrili.
HOMO SAPIENS: Evolucija modernog čoveka 🐵
Ostrvo hobita 💗
Seks neandertalaca i modernih ljudi 💗
Autor: Livia Gershon / redportal.rs
