Izložba nagrađenih studenata FLU Dihotomije biće otvorena u utorak, 7. novembra u 19 časova u Likovnoj galeriji Kolarčeve zadužbine. Postavka obuhvata radove Nikole Đeloševića, Teodore Pendić, Lene Jovanović i Đorđa Radovića. Izložba će biti otvorena do 25. novembra radnim danima od 10 do 20, subotom od 10 do 16 časova.
Izložba okuplja četvoro mladih autora, dobitnika nagrada Grafičkog, Vajarskog i Slikarskog odseka Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu za 2023. godinu. U interakciji autorskih poetika i koncepcijskih osnova na kojima su utemeljena individualna umetnička istraživanja, pojam dihotomije otvara se kao jedna od mogućih tačaka pristupa sagledavanju pojedinačnih umetničkih projekata obuhvaćenih u jedinstvenu izložbenu celinu.
Grafike Nikole Đeloševića svedenim formama i pročišćenim kompozicijama naznakama otkrivaju dubinu i slojevitost teme koja je u fokusu umetničkog interesovanja. Vizuelnim jezikom koji definišu naglašena kontura i kontrast crne i crvene, autor kroz metaforične, alegorijske prikaze istražuje pojam slobode, njenu prirodu ali i granice. U radovima se očituje sučeljavanje čežnje za slobodom i potrebe za sigurnošću. Motivom vaze sa cvećem autor predstavlja slobodu u fragmentima, u uslovima kontrole i kalupu (samo)nametnutih okvira kao naličje čovekove potrage za sigurnošću.
Posmatrajući arhitekturu i prostor, Teodora Pendić jezikom fotografskog i grafičkog medija ispituje svetlost i problem odnosa svetlosti i forme. U dinamičnom i živopisnom susretu različitih umetničkih praksi i vokabulara, autorka istražuje likovni potencijal svetlosti. U kontrastu osvetljenja i zatamnjenja, u igri svetlosti i senke, umetnica eksperimentišući sa kolorističkim vrednostima svetlosnog spektra suptilno nijansira atmosferu posmatranog prostora, odnosno objekta u prostoru.
Lena Jovanović ambijentalnom instalacijom Samo pažljivo reinterpretira tradiciju redimejda(ready-made). Ansambl čini dvanaest objekata – kišobrana sa izvrnutim klobucima koji gotovo da lebde u prostoru, oslanjaući se diskretno vrhom drške na podlogu. Transparentnost materijala dopunjuje utisak lakoće i prozračnosti, dok kuglice u toplim tonovima terakote unutar klobuka objektu daju uzemljenje. Krhkost konstrukcije čija stabilnost biva narušena tek strujanjem vazduha opominje posmatrača da zastane, oslušne i oseti, osvesti. Instalacijom Samo pažljivo umetnica poziva na trenutak aktivne pažnje i pogled u sebe kao odgovor na ubrzanu svakodnevicu savremenog života.
Slike Đorđa Radovića predstavljaju umetničku interpretaciju prošlosti kroz prizmu sećanja, uspomena i fragmentarnih vizuelnih zapisa zabeleženih fotografskom kamerom koje autor nalazi uličnoj i porodičnoj arhivi. Fotografske isečke autor reinterpretira vizuelnim sredstvima slikarskog medija gradeći jezik univerzalnih simbola kojim uspostavlja i oblikuje novi kontekst značenja. Tako se šaljivi gest rekontekstualizacijom i novim čitanjima percipira kao gest očajanja, evokacija arhetipske slike oličene u ženskoj figuri koja pokriva lice rukama. Između prošlosti i sadašnjosti, dekonstrukcije i rekonstrukcije, između realnog i metafizičkog, autor oblikuje snenolike prizore koji se razlivaju u magličastoj atmosferi modelovanoj suptilnim valerskim gradacijama.
Autor: redportal.rs