Pre skoro 2.000 godina u rimskom obalskom gradiću Berenika u Egiptu živeli su ljudi koji su tretirali životinje sa velikom dozom poštovanja, imali čak i posebnu hranu za bezube životinje, štitili ih dok su im vidali rane od povreda i sahranjivali svoje lične ljubimce u posebnim grobovima sa ogrlicama i zagrobnim darovima. Sve to nam je rekla velika analiza do sada, verovatno, najstarijeg otkrivenog groblja kućnih ljubimaca.
Studija objavljena u žurnalu World Archeology skoncentrisala se na analizu skeleta 585 životinja sahranjenih na groblju. Veliki broj ljubimaca je bio prekriven tekstilom ili delovima keramike, zbog čega je autor Marta Osipinska, arheozoolog sa Poljske akademije nauka, opisala to kao formu sarkofaga.
Oko 90% životinja sahranjenih na lokalitetu su mačke. Većina ženki je nosila gvozdene ogrlice ili ogrlice ukrašene staklom i školjkama. Jedna maca je postavljena da leži na krilu velike ptice.
Psi su, sa druge strane, činili samo 5% skeleta. Psi su često živeli do duboko u starost, što znamo jer su mnogi skeleti imali jasne tragove starosti, kao što su bezubost, bolest desni i artritis. Sve bolesti od kojih bi psi vrlo brzo preminuli u divljini da ih nisu čuvali ljudi. Dosta skeleta ima jasne tragove zarastanja od ozbiljnih rana nastalih daleko pre smrti.
Groblje se hronološki smešta u 1. vek nove ere i bilo je locirano odmah van gradskih zidina. Ospinska i njene kolege otkrili su ovaj lokalitet još 2011. godine ispod rimske deponije. Godine 2016. objavili su prve rezultate iskopavanja i analize 100 skeleta, ali tada još nije bilo jasno da li je u pitanju groblje ili samo deponija sa skeletima životinja.
Nove analize uključuju kompletne analize sahranjivanja, kao i dijagnostiku skeleta od strane veterinara, kojom je još bolje upoznata dijeta životinja i njihovo zdravlje.
Pored maca i kuca, jedna od životinja sahranjenih na ovom groblju su bili i indijski majmuni uvezeni sa indijskog potkontinenta. Većina ih je preminula mlada, verovatno jer je bilo dosta teško brinuti o njima u tako drastično drugačijoj klimi od one na koju su navikli u vlažnoj i tropskoj južnoj Aziji.
I pored toga, kao i mace i kuce, i majmuni su sahranjeni veoma pažljivo i sa puno obzira. Jedan je bio umotan u vuneno ćebe, dok su drugi imali i zagrobne darove u grobovima, poput amfora i velikih školjki.
Sudeći prema arheologu Bea De Cupere sa Kraljevskog belgijskog instituta, ovo groblje se u svemu razlikuje od svih ostalih. Za razliku od grobova u dolini Nila i drugih lokaliteta širom Egipta, životinje nisu mumifikovane i njihov pogreb nije imao ritualni aspekt. Vrlo je verovatno da su ove životinje imale i širu ulogu u društvu. Berenika je lučki grad i kontrola glodara je bila veoma važna, a tu su verovatno mačke igrale veliku ulogu.
Ostaci životinja na antičkim lokalitetima otkrivaju nam plejadu odnosa između ljudi i ljubimaca na različitim mestima kroz različite periode. Ogroman lokalitet, groblje iz 4. i 5. veka iz Aškelona, današnjeg Izraela, sadrži ostatke hiljade pasa, od kojih je veliki procenat mladunaca. Ljudi su sa velikim poštovanjem sahranjivali životinje, ali bez priloga. Ovde je vrlo verovatno da su mladunci ubijani u okviru rituala, koji nam je ostao nepoznat.
ARHEOLOGIJA: Brutalna smrt faraona ☠
I još starija sahranjivanja postoje. Posebno je važan nalaz sa lokaliteta iz severne Rusije od pre 7.000 godina, gde su ljudi sahranjivali svoje pse sa prilozima. A lovci sakupljači iz Severne Amerike i Evrope su činili to još ranije.
Iako možda nisu bili uvek kućni ljubimci u pravom smislu te reči, velikim delom istorije Homo sapiens rase bili su partneri i desna ruka ljudima, posebno psi sa kojima su ljudi delili sve. Život i smrt, sreću i radost. 😊
Očuvan runasti nosorog pronađen u sibirskom ledu 🧐
Ostrvo hobita 💗
OTKRIĆE: Staroegipatski posmrtni hram južno od Kaira ⚰⚰⚰
Arheologija: NEANDERTALCI SU SAHRANJIVALI SVOJE MRTVE
HOMO SAPIENS: Evolucija modernog čoveka 🐵
Autor: redportal.rs
