Vladika Nikolaj Velimirović rođen je u selu Lelić kod Valjeva 4. januara 1881. u porodici Dragomira i Katarine. Školovao se u manastiru Ćelije i u valjevskoj gimnaziji. Iako mu je bila želja da upiše Vojnu akademiju, zbog niskog rasta i krhke građe bio je odbijen, nedugo zatim upisuje Bogosloviju.
Nakon završene Bogoslovije, crkva ga šalje da doškolovanje u Starokatoličkom fakultetu u Bernu, a potom odlazi u Nemačku, Englesku i SAD.
Po izbijanju Prvog svetskog rata crkva ga šalje u Ameriku da lobira za srpske interese jer je održavao dobre odnose sa katoličkom i anglikanskom crkvom. Nedugo zatim postaje je epsikop Žički.
Tokom Drugog svetskog rata Nemci su vladiku Žičkog zatvorili u manastir Ljubostinju, potom u Vojlovicu. Na kraju rata su patrijarh Gavrilo Dožić i on bili odvedeni u logor Dahau.
Komunisti su mu oduzeli državljanstvo 1945, a u Ameriku je došao 1946. i počinje da predaje u savremenoj srpskoj Bogosloviji u Libertvilu, njujorškoj Akademiji Svetog Vladimira i u ruskim bogoslovijama Svete Trojice i Svetog Tihona.
Umro je 18. marta 1956. u Libertvilu.
Episkop Jovan Velimirović, njegov sinovac je porenuo proces rehabilitacije pred sudom, a 12. maja 1991. kovčeg sa posmrtnim ostacima je donet iz Libertvila u Srbiju.
Crkva ga 19. maja 2003. na Saboru proglašava za sveca, a 24. maja 2004 svečano proglašen za svetitelja. 💖
IZVOR: YT / Philosophy and Wisdom
Autor: Redportal.rs
