Bio je u srodstvu sa Predićem, a sin mu je bio profesor

Na današnji dan, 9. januara 1856. u Negotinu rođen je njapoznatiji srpski kompozitor Stevan Stojanović Mokranjac. Nadimak je dobio po selu Mokranje, odakle su se njegovi preci doselili iz Prilepa.

Mokranjac je završio zaječarsku gimnaziju, a potom je u Beogradu upisao Veliku školu, takođe bio je član i Prvog pevačkog društva. Uz pomoć ovog društva odlazi na dalje školovanje u minhenski Konzervatorijum kod Jozefa Rajnbergera.

Nažalost, 1893. mladi Mokranjac gubi državnu stipendiju, pa se zbog nemogućnosti plaćanja daljeg školovanja iz sopstvenih sredstava vraća u Beograd. Sledeće godine postaje horovođa pevačkog društva Kornelije Stanković. Nakon određenih uspeha na mestu horovođe i kompozicije Prve rukoveti Mokranjac nastavlja školovanje u Rimu, a potom prelazi kod profesora Parizotija na Konzervatorijum u Lajpcigu.

Nakon završetka školovanja Mokranjac se ponovo vraća u Beograd, ali ovaj put postaje dirigent Prvog pevačkog društva. Takođe, čuveni kompozitor radio je i kao nastavnik u Prvoj muškoj gimaziji u Beogradu i u niškoj gimnaziji Stevan Sremac.

Zajedno sa Stanislavom Biničkim i Cvetkom Manojlovićem osniva Srpsku muzičku školu, danas je to Muzička škola Mokranjac, takođe je zaslužan za osnivanje prvog gudačkog kvarteta u Srbiji. Za dopisnog člana Srpske kraljevske akademije izabran je 1906.

Najpoznatija njegova dela su: Rukoveti (15 spletova pesama zasnovanih na folklornim motivima iz različitih delova Srbije, Bosne, Makedonije, Bugarske), Primorski napjevi, duhoviti skerco Kozar, kao i muzika za pravoslavna bogosluženja: velelepna Liturgija, iz koje je najpoznatija Heruvimska pesma, najznačajnije ostvarenje horske muzike u Srba, Opelo u fis-molu, Tri statijeTebe Boga hvalimVeličanije svetom Savi. 

IZVOR: YT / Hor Radio Televizije Beograd – тема

Od 1898. bio je oženjem sestričinom Uroša Predića, Marijom. Imali su sina Momčila koji je bio profesor Farmaceutskog fakulteta.

Na početku Prvog svetskog rata izbegao je u Beograd, a 28. septembra 1914. umire od komplikacije sa jetrom. Nekoliko godina nakon smrti, njegovi ostaci su 1923. preneti na Novo groblje u Beogradu gde i danas počiva.

Grad Negotin je 1964. u znak sećanja na njihovog slavnog sugrađanina, Mokranjčevu kuću pretvorio u muzej, a od 1965. godine, svakog septembra se tradicionalno održavaju horske muzičke svečanosti Mokranjčevi dani.

IZVOR: YT / AgroTV Srbija

U znak zahvalnosti za sve što je uradio za promociju klasične muzike i srpske kulture u svetu kroz svoja dela, Narodna banka Srbije 2005. pustila je u opticaj novčanicu sa Mokranjčevim likom, u apoenu od 50 dinara.

Foto: pecuniabanknotes.org/pecuniabanknotes.org

Autor: redportal.rs