Vođa Prvog srpskog ustanka Đorđe Petrović, poznatiji kao Karađorđe, rođen je 16. novembra 1768. u Viševcu. Njegova porodica bila je kao i većina srpskih porodica u to vreme siromašna, pa su se meštani u Topoli pomagali.
Karađorđe se oženio kao veoma mlad, sa svega 19 godina, i to ženom iz sela njegove majke, Masloševa. Suprugu Jelenu Jovanović ukrao je od njenih roditelja kad je imala 16 godina. Njih dvoje su izrodili sedmoro dece: ćerke Savu, Saru, Poleksiju i Stamenku i sinove Simu (koji je umro kao dete), Aleksu i potonjeg kneza - Aleksandra.
Što se samog Đorđa tiče, on je bio preke naravi, ali veoma hrabar. Po nekim istorijskim izvorima ubio je vlastitog oca jer je hteo da se opet prikloni Turcima, a brata Marinka je ubio jer je bio optužen za silovanje.
Do samog ustanka Karađorđe je ratovao sa Turcima boreći se na strani Austrije, a za svoje vojničke poduhvate bio je i nagrađivan. Proveo je 3 godine skupljajući hajduke i praveći čete za borbu protiv Turaka.
Dahije su početkom 19. veka bile strah i trepet, ali njihova samovolja i nezavisnost od Carigrada je mnogo koštala narod jer su uzimali harač i van propisanih vrednosti.
Nakon što su Turci saznali da se sprema ustanak izvršili su čivenu seču knezova koja je još više naljutila narod, što je ustanak učinilo neminovnim. Ustanak je počeo tako što je Karađorđe zapalio dahijski han u Orašcu. Potom je 9 godina vodio ustanike u Srbiji.
Tokom borbi ređale su se i velike bitke: Mišarska, Deligradska, Ivankovačka, bitka na Čegru, poznata po tome što je vojvoda Stevan Sinđelić zapalivši barut ubio i sebe i veliki broj turskih vojnika.
Pošto je ustanak toliko dugo trajao, municije je ponestajalo, tako da je Karađorđe tražio pomoć od Rusa i Austrijaca, koji nisu bili spremni da mu pomognu. Iako su Rusi 1810. došli u Srbiju, u strahu od Napoleonove invazije su sklopili mirovni sporazum sa Turcima. Već 1813. Karađorđe je bio prinuđen da ode u Rusiju sa porodicom, gde ostaje do trenutka kad je stupio u kontakt sa ruskim carem.
Neposredno po povratku u Srbiju ubijen je po naredbi Miloša Obrenovića, u noći 26. jula 1817. Ubio ga je kum Vujica Vulićević, dok je izvršilac bio Novica Novaković. Nakon ubistva, oni su preparirali Karađorđevu glavu i poslali je sultanu.
Karađorđev sin Aleksandar je ipak došao privremeno na presto u vreme kad je Srbija bila kneževina, dok su potomci su vladali Srbijom do 1941. godine.
IZVOR: YT / RTS Kulturno-umetnički program
Slavica Đukić Dejanović: Škola ne sme biti mesto nasilja
MESI postigao ⚽⚽ gola u novoj pobedi
Autor: Redportal.rs