Slavko Krunić rođen je 5. decembra 1978. g. u Gornjem Milanovcu, od oca Tioslava i majke Ljiljane. Odrastao je u selo Kamenica.
Juna 1998. godine odlazi na odsluženje vojnog roka, prvo u Zaječar, na obuku za graničare, a septembra dobija prekomandu u 53. granični bataljon, na karaulu Košare. Video je sve strahote rata, o kojima je pisao devojci u pismima. Njegova najveća želja je bila da se iz rata vrati živ. U svom poslednjem pismu, 20. aprila, rekao je da u sebi oseća tugu i bes zbog poginulih drugara, da je već 12 dana na ivici života i smrti.
Poginuo je 4. maja 1999. godine kada je pogođen snajperom u predelu glave. Njegovo telo nije moglo biti izvučeno, pa je Slavko ostao tu do kraja rata, a porodici je nekoliko dana nakon njegove pogibije javljeno da je nestao. 😥
Njegove posmrtne ostatke KFOR je nakon rata predao srpskim vlastima, te je on sahranjen kao N. N. lice u grobnici broj 521. na groblju Lešće u Beogradu.
Verovali ili ne, dok još uvek nije bio identifikovan njegovim roditeljima je javljeno da se on nalazi u Albaniji, i da je za njegovo oslobađanje potrebna velika svota novca. Roditelji su, da bi im savest bila mirna, sve uslove ispunili, i novac predali, ali o d Slavka nije bilo ni traga ni glasa. 😌
Porodica je 2003. godine pristala na DNK analizu, te su posmrtni ostaci Slavka Krunića eshumirani 10. oktobra iste godine. Nakon što je utvrđeno da posmrtni ostaci pripadaju njemu, sahranjen je u svom rodmom selu, 11. oktobra 2003. godine. 💔
Četvrtog maja 2019. godine, na dvadesetogodišnjicu Slavkove smrti, otkrivena mu je bista u njegovom rodnom selu.
Na slici Slavko Krunić u patroli, zima 1998/'99.
IZVOR: IG / К О Ш А Р Е
Autor: redportal.rs
