Jedan od najzloglasnijih izuma Drugog svetskog rata je atomska bomba. U avgustu 1945. godine, Sjedinjene Države pokrenule su svoj prvi (i do sada, jedini) nuklearni napad na Hirošimu i Nagasaki, ubivši oko 110.000 do 210.000 ljudi.
Iako se bomba izdvaja po razarajućem uticaju, tokom rata bilo je mnogo drugih nesmrtonosnih inovacija u oblastima medicine i tehnologije koje su drastično preoblikovale svet. Neke od ovih inovacija bile su zasnovane na istraživanjima ili nacrtima koji su prethodili ratu i koji nisu mogli da počnu dok američka ili britanska vlada nisu finansirale ove projekte za pomoć savezničkim snagama. Evo šest inovacija koje su proizašle iz tog napretka u razvoju.
1. Vakcine protiv gripa
Pandemija gripa 1918. i 1919. imala je veliki uticaj na Prvi svetski rat i motivisala je američku vojsku da razvije prvu vakcinu protiv gripa. Naučnici su počeli da izoluju viruse gripa 1930-ih, a 1940-ih je američka vojska pomogla razvoj vakcine protiv njih.
Sjedinjene Države odobrile su prvu vakcinu protiv gripa za vojnu upotrebu 1945. i za civilnu upotrebu 1946. Jedan od vodećih istraživača na projektu bio je Džonas Solk, američki naučnik koji će kasnije razviti polio vakcinu.
2. Penicilin
Pre široke upotrebe antibiotika poput penicilina, čak i mali posekotine i ogrebotine mogu dovesti do smrtonosnih infekcija. Škotski naučnik Aleksandar Fleming otkrio je penicilin 1928. godine, ali su ga tek u Drugom svetskom ratu Sjedinjene Države počele masovno proizvoditi kao lek.
Proizvodnja penicilina za vojnike bila je glavni prioritet američkog Ratnog odeljenja, koje je u jednom posteru taj napor označilo kao „trku protiv smrti“. Vojni hirurzi bili su zapanjeni kako je lek smanjio bol, povećao šansu za preživljavanje i olakšao sestrama i lekarima brigu o vojnicima na bojnom polju.
Sjedinjene Države smatrale su lek toliko kritičnim za ratne napore da je, kako bi se pripremila za iskrcavanje na Dan D, zemlja proizvela 2,3 miliona doza penicilina za savezničke trupe. Posle rata, i civili su dobili pristup ovoj spasonosnoj drogi.
3. Mlazni motori
Frеnk Vitl, engleski inženjer Kraljevskog vazduhoplovstva, prijavio je prvi patent za mlazni motor 1930. Ali prva zemlja koja je letela avionom mlaznog motora bila je Nemačka, koja je 27. avgusta 1939. izvršila letački test svog modela, samo nekoliko dana pre nego što je zemlja napala Poljsku.
Početkom rata, britanska vlada je razvila avione zasnovane na Vitlovom dizajnu. Prvi saveznički avion koji je koristio mlazni pogon poleteo je 15. maja 1941. Mlazni avioni mogli su ići brže od propelerskih aviona, ali su takođe zahtevali mnogo više goriva i bili su teže upravljani. Iako nisu imali uticaja na rat (još uvek su bili u ranom razvoju), mlazni motori će kasnije transformisati i vojni i civilni transport.
4. Transfuzija krvne plazme
Tokom Drugog svetskog rata, američki hirurg po imenu Čarls Dru standardizovao je proizvodnju krvne plazme za medicinsku upotrebu. Razvili su ceo ovaj sistem gde su poslali dve sterilne tegle, jednu sa vodom, a drugu sa liofilizovanom krvnom plazmom i pomešali bi ih zajedno. Za razliku od pune krvi, plazma se može dati svima bez obzira na krvnu grupu osobe, što olakšava administraciju na bojnom polju.
5. Elektronski računari
Četrdesetih godina reč "računari" odnosila se na ljude (uglavnom žene) koji su ručno izvodili složene proračune. Tokom Drugog svetskog rata, Sjedinjene Države su počele da razvijaju nove mašine za izračun proračuna za balističke putanje, a oni koji su ručno računali, bavili su se poslovima programiranja ovih mašina.
Programeri koji su radili na ENIAC mašini Univerziteta u Pensilvaniji bili su Žana Bartik, koja je nastavila da vodi razvoj računarskog skladišta i memorije, i Frančeska Elizabeta "Beti" Holberton, koja je nastavila da stvara prvu softversku aplikaciju. Poručnik Grejs Hoper (kasnije kontraadmiral američke mornarice) takođe je tokom rata programirala mašinu Mark I na Univerzitetu Harvard i nastavila da razvija prvi jezik za računarsko programiranje.
U Britaniji je Alan Tjuring izumio elektromehaničku mašinu nazvanu Bombe koja je pomogla da se razbije nemačka šifra Enigma. Iako tehnički ne bismo nazvali "računarom", Bombe je bio preteča mašina Colossus, serije britanskih elektronskih računara. Tokom rata, programeri poput Doroti Du Bojson i Elsi Buker koristili su Colossus mašine za razbijanje poruka šifrovanih nemačkom Lorenzovom šifrom.
6. Radar
MIT-ova laboratorija za zračenje, ili Rad Lab, odigrala je ogromnu ulogu u unapređivanju radarske tehnologije tokom 1940-ih. Međutim, prvobitni cilj laboratorije bio je da se elektromagnetno zračenje koristi kao oružje, a ne oblik otkrivanja.
Njihova prva ideja koju su imali bila je da ako mogu poslati snop elektromagnetne energije u avion, možda bi mogli da ubiju pilote tako što će ih skuvati ili slično. Stvar sa kuvanjem nije funkcionisala, ali dobijali su povratnu informaciju koju su mogli da prime i imali su ideju da mogu da koriste elektromagnetno zračenje baš kao što su koristili zvučno zračenje u sonaru. Tako su počeli da rade na radaru.
Radar je pomagao savezničkim snagama da otkriju neprijateljske brodove i avione. Kasnije se pokazalo da ima mnogo nevojnih upotreba, uključujući vođenje civilnih zanata i otkrivanje glavnih vremenskih događaja poput uragana.
Autor: redportal.rs
