U selu Кoložići izvršen je surov zločin nad tri generacije poznate i ugledne porodice Vukovića u ovom pretežno muslimanskom selu, opštine Visoko (muslimana 309, Srba 165), desio se 20. juna 1992. godine u 14.30 časova.
U zločinu izvršenom pretežno iz lakog pešadijskog automatskog oružja za nekoliko minuta je pobijeno šest članova te bogate srpske porodice. Zločin su pripremili i izvršili naoružani muslimani, vojnici tzv. Armije BiH, uglavnom dobrovoljci regrutovani iz sela ove i susednih opština.
Istog, ali i sledećeg dana posle zločina nad pobijenom srpskom porodicom sadistički su likovale i iživljavale se prve komšije muslimani, njihove žene i deca. Dva dana su, dok tela nisu odneta iz dvorišta i sahranjena, pljuvali, mokrili, psovali i šutirali pokojnike sa kojima su pre toga decenijama, izgledalo je prijateljski, bez međusobnih sukoba, živeli u najbližem komšiluku, kuća do kuće.
Jedini preživeli svedok zločina Neđo Vuković ispričao je da je 20. juna 1992. godine bio skriven u štali, odakle je gledao ubistvo majke, oca, brata i tri rođaka. Uspeo je da preživi i prve dane, nakon što su mu ubijeni najbliži, proveo je kod komšije koji ga je sakrivao.
U isto vreme kada je stradala porodica Vuković, u još jednom selu visočke opštine - Hlapčevićima, ubijeno je četvoro ljudi srpske nacionalnosti. U istom mesecu je oko 3.000 meštana Visokog proterano iz svojih domova. Oni koji nisu otišli, uglavnom su zarobljeni. Među njima je bio i Ljuban Tešanović, koji je maltretiran tokom zarobljeništva.
Nakon završetka rata, mali broj meštana srpske nacionalnosti vratio se u Visoko, a stanovništvo tog kraja većinom nikada nije čulo za zločine koje su njihove tadašnje komšije uspele da prežive. Dok jedni veruju u mogućnost suživota, za druge to nije moguće. Neđi Vukoviću su 20. juna 1992. godine u selu Kološići ubijeni majka Draginja, otac Boško, brat Rajko i njegov sin Miodrag, te rođaci Jelenko i Zdravko Vuković.
- Kad je osvanula crna subota, bili smo blokirani, a pošto smo bili manjina, nismo mogli nigde. U tom vremenu našeg rada, pojenja stoke, došla je ekipa meni nepoznatih, maskiranih ljudi. Ušli su u štalu u kojoj sam se ja pre toga sakrio, izveli oca u dvorište - prisetio se Vuković.
On je rekao da je tada njegova majka odmah ubijena na kućnom pragu.
- Izišao je brat iz kuće, zovnuli su ga, a za njim je izišao njegov sin. U dvorištu malo dalje su bili rođaci, Zdravko i Jelenko. Kad su sve okupili na to mesto kod kuće, okružili su ih i sve postrijeljali - prisetio se Neđo Vuković događaja koji je gledao iz neposredne udaljenosti.
Kod komšije se Neđo Vuković skrivao 15 dana i onda je uspeo da pređe u Kiseljak, gde mu je tromesečno utočište pružala porodica hrvatske nacionalnosti.
SILOVANJE 40 žena POD OSTROGOM 😥
Autor: redportal.rs
