U srpskoj javnosti lik i delo vladike pakračkog Nikanora Grujića je veoma malo poznato. Rođen je 13. decembra (1. decembra) 1810. u Lipovu u blizini Mohača, u porodici Prokopija i Agripine Grujić. Svetovno ime mu je bilo Milutin, a kao dete se veoma isticao u školi, završio je gimnaziju u Mohaču, višu u Pečuju, a zamonašio se u manstiru Kuveždin.
Nakon monašenja, prelazi u Karlovce i postaje počasni episkop mitropolitu Josifu Rajačiću. Kao jedan od bitnih ljudi bio je učesnik i govornik na Majskoj skupštini 1848. Bio je i jedan od kandidata za srpskog patrijarha , međutim, zbog spora sa mitropolitom karlovačkim Germanom Anđelićem nije izabran na tu funkciju. Protiv njegovog izbora bio je i čuveni pravnik i zastupnik Svetozar Miletić koji je imao uticaj na vladičanskom dvoru u Karlovcima.
Za svoj književni rad Nikanor nije imao blagoslov crkve, ali, uprkos tome, napisao je 1885. žitije Svetih Ćirila i Metodija. Nakon toga se povlači u Pakrac i nije se nikad više vraćao u Karlovce.
Ono što je interesantno, u početku se potpisivao krštenim imenom Milan Grujić, ali kad se u Danici javila još jedna osoba sa tim imenom, on je svom imenu dodao Srb Milutin. Spev Sveti Sava Nemanjić je napisao 1861., a u Primetbama bio je protiv prevoda Novog Zavjeta Vuka Karadžića.
Bio je član Društva srpske slovesnosti, i dopisni član Srpskog učenog društva.
Preminuo je 20. aprila 1887. u Pakracu. Po sopstvenoj želji je sahranjen na tamošnjem groblju.
IZVOR: YT / Made In Serbia With Love
ZDRAVLJE: Izbegavajte ove navike tokom zime ❄️
Autor: Redportal.rs
