Naš glumac Tanasije Uzunović rodio se 1942. godine u Nišu, u uglednoj predratnoj porodici.
Tanasijev deda-stric bio je Nikola Uzunović, jedan od najistaknutijih prvaka Narodne radikalne stranke Nikole Pašića. U dva mandata je bio predsednik Ministarskog saveta Kraljevina Jugoslavije, a drugi mandat se poklopio sa Marsejskim atentatom, odnosno ubistvom kralja Aleksandra I Karađorđevića.
Nikola Uzunović se starao o celokupnoj porodici, koja je bila izuzetno bogata i složna. U Beogradu je podigao nekoliko zgrada, između ostalog jednu u Ulici kralja Milana, ali i vilu na Dedinju, u kojoj se danas nalazi rezidencija američkog ambasadora.
Iako je u vreme okupacije u Drugom svetskom ratu, odbio da potpiše Apel srpskom narodu i osudi delatnost komunista, oni mu nisu zaboravili njegovu bliskost sa kraljem Aleksandrom I i doživljavali su ga kao klasnog neprijatelja. Zbog toga su mu oduzeli celokupnu imovinu, te je on sa porodicom morao da pređe u baštensku kućicu u kojoj je i umro 1954. godine.
Danas, jedini muški naslednik ove porodice jeste glumac Tanasije Uzunović, unuk rođenog brata Nikole Uzunovića. Da li zbog činjenice da je rođak predsednika kraljevske vlade ili što je i sam bio okrenut nekim drugačijim vrednostima, Tanasije u nekada najpopularnijem jugoslovenskom filmskom žanru - partizanskim filmovima, po pravilu nije mogao igrati partizana, već je isključivo dobijao uloge nemačkih oficira, a ponekad i četnika. Slučajno ili ne, Tanasije je u filmu Čovek koga treba ubiti, igrao ni manje ni više nego Sotonu!
Ovi naši glumci su se borili u DRUGOM SVETSKOM RATU
Autor: redportal.rs
