Milica Trajković, Srpkinja iz Vukovara, jedina je uspela da preživi masakr hrvatskih snaga koji je počinjen u noći između 15. i 16. novembra 1991. u Ulici Nikole Demonje u Borovom Naselju (gradskoj četvrti u Vukovaru), u porodičnim kućama pod brojevima 72. i 74. Tada je od 16 civila koji su se skrivali, likvidirano njih 15 od čega 4 dece.
Noći dugih noževa simboličan je naziv za seriju ubistava srpskih civila koje su izvršili pripadnici hrvatske paravojske na području Vukovara, neposredno pred ulazak pripadnika JNA u grad u periodu od 15. do 18. novembra 1991.
Zbog poraza na bojnom polju i sve većih vojnih gubitaka, hrvatski paravojnici i Zenge po naređenju najviših instanci, krenuli su u "obračun" sa srpskom nejači. Išli su od kuće do kuće i ubijali sve što su zatekli.
Rat u Vukovaru, inače je započeo još 1. maja 1991. kada je Hrvat Mijo Geleničar, osvedočeni ustaša, sa nekoliko hitaca usmrtio starca Stevana Inića (65) koji je sa jugoslovenskom zastavom pošao da proslavi 1. maj - veliki jugoslovenski praznik. Već narednog dana grupa naoružanih hrvatskih policajaca, napala je Borovo Selo sa ciljem da izazovu sukobe, počine masakr i zaplaše srpsko civilno stanovništvo.
Milica Trajković, iako ranjena, jedina je uspela da preživi masakr koji su u noći sa 15. na 16. novembar 1991. Tog kobnog dana u Ulici Nikole Demonje br. 74 u Borovom Naselju, na teritoriji pod kontrolom hrvatskih snaga, skrivalo se desetoro rodbinski povezanih civila, članova porodica Pavlović, Trajković, Tošković i Travaš. U kući do njihove skrivalo se šestoro Srba, tročlana porodica Čečavac, te još troje komšija.
Znajući da u kući nisu bezbedni, dane i noći su provodili u podrumu. U tom podrumu bili su Milica Trajković, njen suprug Velimir, njena ujna Savka Pavić (61), Savkin sin Radoslav (25), te rođaci Nada Pavlović (41), njena majka Miholjka (66) i Nadino dvoje dece, Zorica (15) i Željko (17). Tu su bili i Nadin suprug Tošo Tošković kao i komšija Milan Travaš.
Samo 2 dana pred ulazak pripadnika JNA u Vukovar, u noći sa 15. na 16. novembar 1991. hrvatski vojnici, pripadnici Zbora Narodne Garde, vojnici Mileta Dedakovića Jastreba, Marka Filkovića i drugih hrvatskih komandanata, poklonici ideologije Franje Tuđmana išli su od kuće do kuće i ubijali civile. Došli su i pred kuću br. 74. Razvalili su kapiju i sa vrata počeli da urlaju i viču.
Autori knjige Genocid nad Srbima 1941-1945 i 1991/1992 navode prema svedočenju jedine preživele Milice, kako se sa ulaza u zatvoreni podrum začuo glas hrvatskog vojnika koji je upitao da li ima nekoga u podrumu. Odgovoreno mu je da su tu samo civili nakon čega je hrvatski zločinac ili više njih provalio unutra psujući svima majku četničku, navodi se u knjizi, a prema svedočenju jedine preživele. Zločinac je repetirao pušku i naredio civilima da odmah napuste podrum. Jedan za drugim, preplašeni civili izlazili su iz podruma. Nada je samo grlila svoju decu strepeći za njihov život.
Pretposlednja je bila Sava Pavić, starica od 62 godine, koja zbog godina nije mogla brže da ide pa je rekla: "Sad ću ja dete, sad ću". U tom momentu zlikovac je potegao obarač i usmrtio nesrećnu staricu, a tom prilikom je ranio i Milicu koja je bila odmah pored, skrivena u mraku. Kako je pala, Milica je odmah povukla debeo jorgan preko sebe i ostala skrivena. Zločinac je najverovatnije nije primetio te je Milica samo pukom srećom ostala živa.
Nakon ubistva Savke Pavić (62), u dvorištu porodične kuće Novaković mučki su pobijeni: Radoslav Pavić (25) - sin ubijene Savke, Velimir Trajković - suprug preživele Milice, Nada Pavlović (41), Zorica Pavlović (15) - Nadina ćerka, Željko Cvetković (17) - Nadin sin iz prvog braka Milojka Pavlović (67) - Nadina majka, Tošo Tošković (41) - Nadin nevenčani suprug i Milan Travaš (47) - komšija porodice Pavlović.
U pomenutoj knjizi navodi se "kako je Željko (17) ubijen udarcima sekirom po glavi dok je Zorici (15) glava bila razbijena tupom stranom sekire a usta puna stakla". Bilo je tragova mučenja, govorili su patolozi. I za Milojku i Nadu autori knjige navode kako su usmrćene tupim predmetom. Nadinog supruga Teodora Tošu Toškovića hrvatski vojnici odveli su iza kuća i tamo ga streljali. Slušajući vrisku i pucnje, Milica nije znala šta se dešava, samo se skrivala i molila Boga da je sačuva u životu. Molila se i za supruga Velimira, ali za njega je nažalost bilo kasno. Njoj su tog dana ubijeni suprug, ujna, brat od ujaka, rođaci, komšije i prijatelji...
Ovde tragičnoj priči nije kraj budući da su isti počinioci provalili i u susednu kuću u Ulici Nikole Demonje br. 72 i tom prilikom poubijali sve koje su zatekli. U svojoj kući su tako ubijeni Miroslav Čečevac (25), njegova supruga Slađana (20) i njihov sin Goran, koji je imao samo godinu ipo dana. Zajedno sa njima su ubijeni i Ana Novaković (41), Ilinka Milošević (32) i njen sin Branimir, star jedanaest godina koji su se tu privremeno sakrili. Deci je pucano u glavu iz neposredne blizine. Nažalost, u ovoj kući nije bilo preživelih. Brojni tv reporteri i novinari zabeležili su kamerama izvlačenje tela ovih nedužnih civila iz podruma i porodičnih kuća. Kako je Tanjug javio 01.12.1991. godine, patolozi su ustanovili kako su tela Gorana Čečavca i Branimira Miloševića bila u potpunosti izrešetana i da su imala prostrelne rane svuda po telu, a takođe utvrđeno je da obojica na glavi imaju ulaznu i izlaznu ranu od metka.
Tri dana i 2 noći, hrabra žena Milica, iako ranjena, nije se usuđivala da izađe iz podruma i prozbori koju reč. Ležala je skrivena u podrumu sa neizmernom tugom posmatrajući nepomično telo svoje ujne Savke. Plakala je tiho, suzdržavajući se da je slučajno zločinci ne čuju. I tako sve do ulaska pripadnika JNA u Vukovar.
Kada su pripadnici JNA ušli u ovu ulicu zatekli su jezive prizore. Masakrirani leševi, pobijena deca i starci ležali su po dvorištu, a krv je bila svuda po zidovima kuće bili su i grafiti i ustaška obeležja, koje su zločinci ostavili pre nego što su otišli. I kada su pripadnici JNA bili uvereni da nema nikoga živog, tihi glas začuo se iz podruma. Bila je to Milica. Iako ranjena i premorena, dala je zadnji atom snage i zamolila za pomoć. Pripadnici JNA izveli je iz podruma pruživši joj odmah prvu pomoć. U podrum je tada zajedno sa vojnicima JNA ušao i Miroslav Pavić, sin ubijene Savke i brat od ujaka ranjene Milice, koji je izneo svoju mrtvu majku Savku iz podruma, navodi se u knjizi.
Autor: Redportal.rs
