Francuski arheolozi kopajući u opštini L'il Rus na mediteranskom ostrvu Korzika otkrili su više od 40 grobnica datiranih u sredinu prvog milenijuma nove ere.
Ostaci skeleta ovih pojedinaca pokopani su u drevnoj Korzičkoj nekropoli koja se nalazila odmah iza gradske župne crkve. Iskopavanja koja su dovela do otkrića nekropole na Korzici izvedena su u očekivanju predstojećeg građevinskog projekta.
Osoblje iz Francuskog nacionalnog instituta za preventivna arheološka istraživanja (INRAP) poslato je u malo selo da traži dokaze o prošlim ljudskim aktivnostima, u oblastima koja će u bliskoj budućnosti postati nedostupna.
Prethodna arheološka otkrića u oblasti oko I L'il Rus bila su retka, pa očekivanja za ovaj novi projekat nisu bila velika. Ali otkrivanje nekropole na Korzici sugeriše da se na L'il Rusu može naći mnogo više nego što se ikada moglo zamisliti.
Kako su se iskopavanja pojedinačnih grobnica nastavljala, arheolozi su otkrili nešto sasvim značajno. Umesto da je sahranjen u kovčezima, većina skeleta bila je sahranjena u tipu visoke, čvrste keramičke posude poznate kao amfore.
Ove tegle koje su korištene u pomorskoj trgovini su funkcionisale prvenstveno kao kontejneri tečne i suve robe široke potrošnje. Upotrebljavani su za skladištenje proizvoda koji su na Korziku uvezeni iz Kartagine (današnji Tunis) između četvrtog i sedmog veka nove ere. Vino, maslinovo ulje i salamuru Korzikanci su kupovali od kartaginskih trgovaca u velikim količinama, što je značilo da bi bilo na raspolaganju dosta amfora koje bi se mogle prenameniti kao poslednja odmorišta pokojnika.
Rimljani su zauzeli ostrvo Korziku i područje L'il Rus tokom vremenskog perioda na koji su sahrane datirane. Ali kasniji doseljenici mogli su ponovo upotrebiti materijale koji su ostali nakon odlaska Rimljana. Shodno tome, bilo bi preuranjeno definitivno označiti nekropolu kao rimsku, mada je to možda najverovatnije.
ARHEOLOGIJA: Pronađena najstarija karta u Evropi
Smešteno na severozapadnoj obali Korzike, selo L'il Rus je formalno osnovano tek u 18. veku nove ere, kao nezavisna luka koja bi bila slobodna od spoljne kontrole. Grad je veći deo svog postojanja zadržao identitet ribarskog sela, iako su ga na kraju otkrili turisti i sve više se oslanja na prihode iz tog izvora.
Do trećeg veka pre nove ere, ostrvo Korzika ipali su pod političku kontrolu Kartaginjana. Ali otprilike 240. godine pre nove ere Rimljani su istisnuli Kartaginjane, a ostrvo u celini će ostati pod rimskom vlašću sve dok Vizigoti nisu napali 410. godine. Ubrzo su utvrdili svoje prisustvo na Korzici.
U vreme kada su sahranjivani, korzikanski socijalni, politički i ekonomski uslovi bili su u padu. Vladavina ostrva prešla je od Rimljana do Vizigota do Vandala do Ostrogota i nazad do Rimljana, koji su se 536. godine vratili pod okrilje Istočnog rimskog carstva.
Autor: redportal.rs